Komandantzia
- Eguna eta ordua
-
- Language
-
Euskaraz
- Prezioa
-
Doakoa
- Lekua
-
Kultur Aretoa
Frankismo, Nazismo eta Faxismoaren babesleku.
Hizlariak: Koldo Salinas Aragón eta Peli Lekuona Arruabarrena.
Frankismo, Nazismo eta Faxismoaren babesleku.
Hizlariak: Koldo Salinas Aragón eta Peli Lekuona Arruabarrena.
Erropa garbitegi batean, txukuna, ordenatua eta umore txarrekoa den langile bat, bere lankidearekin harremandu behar da. Azken hau, despistatua, desordenatua eta oso alaia da, eta batez ere ez ditu arauak gustoko.
Bat-batean galdutako txakurkume bat agertuko da garbitegian, eta agerpen honek munduarekiko duten ikuspegia eraldatuko die.
Umorez eta samurtasunez azalduriko istorio bat da Pintto Pintto; horren bidez, gure ingurukoekin harremantzeko dugun eran hausnartu nahi dugu.
FITXA TEKNIKOA
“Itzultzeko garaia” diskoaren aurkezpen kontzertua. Horrezaz gain, gonbidatuak eta sorpresak izango dira. “Hondar malkoak” kantua ere aurkeztuko digu. Diskoaren portadako argazkia Mendi Urruzunok sortutakoa da, bideoko argazkia berriz Edurne Lizarazu Casamayor-ena.
** EDUKIERA AGORTU ARTE **
Ane Espina Errasti (2003, Lezo)
Ane Espina Lezon jaioa, herriko musika eskolan hasi zen bere musika ikasketekin. Ondoren Errenteriako kontserbatorioan egin zituen bere gradu erdiko ikasketak Francisco Herrero irakaslearekin. Ikasketa hauek egin bitartean Raffaela Acellarekin ikasi zuen aldi berean 2016-2021 urte artean.
Urte horietan hainbat proiektutan parte hartu zuen: EIO orkestra, EGO orkestra eta baita hainbat lehiaketetan ere. 2021ean Euskal Herriko Musikari Gazteen lehiaketan garaile atera zen eta sari berezia ere lortu zuen. Horri esker Bilboko Orkestra Sinfonikoarekin bakarlari gisa jotzeko aukera izan zuen joan den urteko Martxoan.
Hainbat ikastarotan parte hartu du izen handiko irakasleekin: Kristoffer Dolatko, Sergio Castro, Sergey Ostrovsky, …
Aurten biolin ikasketak hasi ditu Basilea, Suitzan Barbara Doll irakasle duelarik.
Garazi Goñi Santamaria (1991, Donostia)
Piano ikasketak Zurriola Musika Eskolan hasi zituen eta Donostiako Francisco Escudero Kontserbatorioan eskuratu zuen Erdi Mailako titulua Cristina Navajas eta Maruxa Llorente irakasleekin. 2013an, Goi Mailako Piano Ikasketak amaitu zituen Escola Superior de Música de Catalunyan (ESMUC) María Jesús Cresporen gidaritzapean. Ondoren, urtebetez, Budapesteko Franz Liszt Academy-n izan zen graduondoko bat burutzen Borbély László eta Gábor Eckhardt irakasleekin. 2017an, Madrilgo Centro Superior Katarina Gurska-n, Bakarkako Interpretazio Masterra eskuratu zuen Nino Kereselidzeren eskutik. Bi espezializazio ikastaro burutu ditu Musikenen, ganbera musika eta pianista laguntzaile alorretan, eta baita Brasilgo UNIRIO-n ere (Universidade Federal do Estado do Rio de Janeiro).
Hainbat lehiaketatan saritua izan da, beka ezberdinak jaso ditu eta ikastaro ugaritan parte hartu du izen handiko irakasleekin: Diana Baker, Guigla Katsarava, Rita Wagner,...
Pianista errepertorista bezala egin du lan Gasteizko, Donostiako eta Iruñeako kontserbatorioetan, eta Musikeneko Interpretazio Masterreko kolaboratzailea izan da.
Zikoina bidaiaria baserrian agertzen den egunean, Ama Muk bere buruari galdetzen dio zer esan nahi duen benetan 'etxe' hitzak. Nola egon daiteke ziur bizi den belardia eta landetxea bere etxea direla? Eta mundu handi horretako beste lekuren batean bizitzeko leku hoberik balego? Beleari kosta egiten zaio lagunari erakustea bizitzeko leku aproposena ez duela zertan kanpoan topatuko.
1962an, adin ertaineko emakume bat Hollywood Reporter egunkariko iragarki-sailean aurkeztu zen, iragarki hau jartzeko: "Hiru seme-alaben ama. Dibortziatua. Amerikarra. Hogeita hamar urteko esperientzia zine-aktore gisa. Oraindik bizkorra eta zurrumurruek diotena baino atseginagoa. Lan egonkorraren bila Hollywooden." Erredaktore gazteak ezin du sinetsi, eta, emakumearen zakartasuna gorabehera, ahal duen guztia egiten du atxikitzeko. Hau Lukas Heller da, gidoilaria. Bera, Bette Davis, aktorea. Elkarrizketan zehar, fikzioa eta errealitatea nahasten diren honetan, zeruan hainbeste distiratzen duten izarrak ilundu egiten dira, gure ustez iritsezinak ziren emakume askoren benetako historia ikusteko.
Antzezlan honek emakume langilea omendu nahi du, eta, bereziki, hainbeste aktoreren kemena, ausardia, esfortzua eta jarraikitasuna, gizonek gidatutako mundu batean hitzez hitz larrua uzten baitute bere lana defendatzeko.
Martina zain dago eta beldur da. Aita noiz etorriko zain dago. Eta beldur da. Kainabera hartu eta portura hurbilduko da aitaren itsasontzia noiz etorriko. Orduan zerbaitek tenk egingo dio bere kainaberari eta ezin izango dio eutsi ez kainabera ezta beldurrari ere. Horrela bada bidaia bat hasiko du itsas hondoan, aita aurkitu asmoz hasten den bidaia bat, horretarako arrainen eta beldurraren hizkuntza ikasi behar badu ere.
Garai digitalean jaio direnak, beren garaiko seme-alabak direnez, egoera ezegonkor eta nahasi batean daude, eta horrek deshumanizazio- eta isolamendu-prozesu baten aurrean jartzen ditu (eta jartzen gaitu); horretarako, badirudi konponbiderik arrakastatsuena banakako blindajea dela, identitate bereizi bat edo marka pertsonal bat sortzea.
Inoiz baino gehiago, salgai dagoen produktu bat gara, eta gaztetasuna da balorerik gutiziatuena. Garaikidetasunak gorputz hauskorrak suntsitzen ditu, zaurgarrienak zatikatzen ditu eta baztertzen ditu matxinadarako aukeraren eta otzantasunaren artean eztabaidatzen duten (dugun) moldakaitzak.
Etengabeko borroka ezezaguna den kontraesan horretan bestearen beharra sortzen da, ulermena, enpatia, errukia eta maitasuna premiazko baliabide gisa.
Los Perros antzezlanak erresistentzia-egoera batera iristea proposatzen du, noraezean dabiltzan txakurrak bezala, topo egiten duten txakurrak, zaurgarritasuna aitortuz, poza –baina baita mina ere– partekatzen dutenak, erortzen eta altxatzen direnak, dantzatzen direnak; maitasunaren, eskuzabaltasunaren eta konpromisoaren bidez matxinatzen diren txakurrak, amankomuneko ibilbidean beren bizitzen zentzua aurkitzeko; indarkeria eta hondamena elkarrekin gainditzeko.
Errepikapenaren trantzetik irudien segidarekiko lilurara doan proposamena da, denbora eta lengoaien gurutzaketa etengabean: Iraganari lapurtu eta geroari botatako irudiak, orainaldiko irudiak iraganaldiak zikindutakoak, plastika garaikidetik antzinako forma lurtarretara.
Bi gizon besarkatuta.
Bi gizon dantzan, dena amaitu eta dena berriro hasi arte.
AKTOREAK
Martxel Rodríguez eta Jon López.
LANTALDE ARTISTIKOA ETA TEKNIKOA
Informazio gehiago: www.ledsilhouette.com
Iraupena: 50’
Ane Mayozek dinamizatutako literatura solasaldia.