Agenda

Obra intimoa eta aldi berean unibertsala. Bizitzaz, heriotzaz, etxea uzteko beharraz, integrazioaz, maitasunaz, emakumeen paperaz, galeraz, minaz eta zoritxarra gainditzeaz mintzo da; eta hori guztia testuinguru jakin batean: Euskal meatzaritza eta industria garaia.

Barrenak harriaren kontra egiten duen zarata, flamenkoa, euskal kultura, sorkuntza eta bapatekotasuna, tradizioa eta modernitaterik indartsuena..., urrutitik, bereziki Andaluziatik, Bizkaiko meategietan lan egitera iritsi ziren gizon eta emakume haiei omenaldi bat egiteko.

Musika eta dantza uztartzen dituen ikuskizuna da, meatze eta industria testuinguru batean kokatua. Meategia elkargune bezala; eta langileei, migratzaileei, ipar-hegoaren arteko elkarrekintzari, kultura desberdinen arteko aberastasunari gorazarre ere bada.

Burdinak, gainera, garai hartako eta ezkutuan egon den emakumeen testigantza berreskuratzen du. Bera da ikuskizunean dantzatzen duen bakarra. Bakarrik, ahaltsu, obra intimo baina baita unibertsal batean ere, ibilbide ospetsuko talde batek taularatua era indartsu eta txundigarri batean, non harri-zulatzaileak eta flamenkoaren paloak agertokiaren gainean modu naturalean bizi diren.

Antzezleak: Beñat Achiary, Adriana Bilbao, Raúl Micó, Guillermo Guillén, Michel Queuille, Luis Mariano Casillas, Ander Eceiza eta Koldo Plazas.

Lantalde artistikoa: Zuzendaritza eszenikoa: Adriana Bilbao eta Beñat Achiary / Koreografia: Adriana Bilbao / Zuzendaritza-laguntzailea: María Ibarretxe / Testuak: Itxaro Borda, Raúl Micó eta Gabriel Aresti / Musika: Beñat Achiary, Guillermo Guillén, Michel Queuille eta Raúl Micó / Zuzendaritza musikala: Beñat Achiary / Eszenografiaren diseinua: Adriana Bilbao eta Fran López del Cerro / Argazkiak: Jass Photography, Jasone Ortiz eta Jon Etxezarraga / Argiztapen diseinua: Álvaro Estrada / Eszenografiaren gauzatzea eta jantzien diseinua: Fran López del Cerro / Jantzigintza: Mariví Redoli / Soinua: Didier Teillagorry / Ekoizpena: Peio Mentxaka, Ezkandrai e Imajik.

Adriana Bilbaoren, Beñat Achiaryren eta Imajiken arteko mugaz gaindiko ekoizpena da.

Argibide gehiago: www.adrianabilbao.com

Klown kodean eta testurik gabe, Badut antzerki konpainiak Zirriborro antzezlana taularatuko du.

Ikuskizun honetan artista batek bere kreazio berriaren aurrean dituen beldurrak, zailtasunak eta zalantzak transmititu nahi dira, eta era berean, nola bilatzen duen bere ideiarik hoberena eta nola eramaten duen aurrera.

Protagonistaren desafioa bere lehen liburua idaztea izango da, eta nola hitz-egin hitzei buruz hitz bat ere esan gabe erronka izango da, izan ere, urteak daramatza saiatu eta saiatu.
“Beste liburuetan murgildu egiten da eta inspiratzen da baina inoiz ez da konformatzen.

Baina paper zuriaren aurrean dagoenean bere emozioen borroka izango da. Lortuko du bere liburu literarioa idaztea?”

Historiako lehiarik maiteenetako bat berpiztu egingo da Jerry New Yorkeko hotelik onenera bizitzera doanean, "Mendeko ezkontza" garrantzitsuenaren bezperan. Horrek ezkontza-planifikatzaile desesperatua Tom kontratatzera behartzen du, hura gainetik kentzeko. Katuaren eta saguaren arteko ondorengo borrokak, bere karrera, ezkontza eta, beharbada, hotela bera suntsitzearekin mehatxatzen du. Baina laster, arazo are handiago bat sortzen da: hiruren aurka konspiratzen duen langile handinahi bat.

Diagnostiko bat egiteko edo tratamendu bat izateko medikuarenera joatea gauza arrunta da kanpoko munduan. Baina preso den ororentzat bide oso zaila edo ezinezkoa da. Lander Garro, zuzendaria, kartzelan gaixo egotearen esperientzia bizi izan dutenengana joango da, zer ondorio duen hobeki ulertzeko. Diskurtso politikotik harago doan hizkuntza erabiltzen du, osasunerako eskubiderik ez duten presoen indefentsioa emozioen ikuspegitik esploratuz, artefakto zinematografikoaren baten bidez.

Film politikoa baino gehiago film artistikoa da Tipularen sehaska kanta, lehen pertsonan eta hesteetatik kontatua. 1942an kartzelan hil zen Miguel Hernandez poeta espainiarraren "Nana de la cebolla" olerkitik abiatuta, analogia historikoa egiten du filmak: 1936ko gerran preso hiltzeak zentzurik ez bazuen, zentzurik ba ote du gaur

Fitxa

• Zuzendaritza eta errealizazioa: Lander Garro
• Ekoizpena: Gastibeltza, Sare
• Ekoizpen zuzendaria: Katti Pochelu
• Ekoizpen exekutiboa: Inaxio Oiarzabal Mendizabal, Garazi Mugertza Errazu
• Argazki zuzendaria: Lander Garro
• Zuzendari laguntzailea: Kepa Etxebarria
• Kamera laguntzaileak: Kepa Etxebarria, Zigor Garro Perez
• Musika: Olmo Cascalla Durán
• Soinu posprodukzioa: Haimar Olaskoaga
• Muntaketa: Lander Garro
• Kartela: Arrate Rodriguez
• Kolorea: Itziar Leemans
• Grafismoa: Carlos Noungmandum
• Off ahotsa: Joan Laespada
• Hizkuntza: euskara, gaztelaniazko azpitituluekin
• Iraupena: 83 minutu

“Justiziaren gorabeherei aurre egin behar dieten gazte batzuen errealitatea irudikatzenduen antzezlana”.
2016ko urriaren 15eko gauean istilu bat gertatu zen Altsasuko (Nafarroa) Koxka taberna parean, herriko hainbat bizilagun eta bi Guardia Zibil agente eta hauen bikotekideen artean. Emaitza, bi atxilotu eta hautsitako orkatila bat; tenientearena. Altsasu telebista plato bat bihurtu zen eta, kasua Estatu arazo bat. Aferak beste norabide bat hartu zuen Euskadiko Terrorismoaren Biktimen Kolektiboak gertakariak Audientzia Nazionalaren aurrean salatu zituenean, nahiz eta ikerketak ordurako Nafarroako epaitegietan bere ibilbidea izan. Erakunde honek terrorismo salaketa egin zuen, eta azaroaren 14an polizia operazio bat jarri zuten martxan zortzi gazteren aurka. Ahozko bista 2018ko apirilaren 16an hasi zen eta fiskalak 62 eta 12 urte bitarteko kartzela zigorrak eskatu zituen. Epaiketak ikusmin handia piztu zuen askatasunen murrizketa, “terrorista” adieraren neurrigabekeria, eta epaiketa justu bat izateko eskubidearen urraketa mahai gainean jarri baitziren.

Fitxa

• Zuzendaritza eta dramaturgia: María Goiricelaya
• Euskarazko bertsioa: Kepa Errasti
• Zuzendari-laguntzailea: Eider Zaballa
• Antzezleak: Nagore González, Egoitz Sánchez, Aitor Borobia, Ane Pikaza
• Koreografia: Alberto Ferrero
• Eszenografia: Eider Ibarrondo, Isabel Acosta
• Jantziak: Betitxe Saitua
• Argiztapenaren diseinua: David Alkorta
• Musika: Adrián García de los Ojos
• Soinua: Ibon Aguirre
• Produkzioa: La Dramática Errante
• Ekoizpen-laguntzailea: Beatriz Rodríguez (Dantzerti)
• Banaketa: Portal 71
• Argazkiak: Hodei Torrez
• Tekniko laguntzailea: Iker Nuño
• Nuevo Teatro Fronterizorekin eta Otxoa de Barandika Fundazioarekin elkarlanean