Kilometro Lezo 2021

Txotxongiloekin kontzertu antzeztua familientzat.

KONTUKANTARI 2k oroitzapenean ditugun abestiak erritmo desberdinetan eskaintzen dizkigu, helduek ahaztu ez ditzaten eta txikiek ikas ditzaten. Lehenengo Kontukantariarekin hiru urtez biratu ondoren, errepertorioa berritu nahi izan dugu txotxongilo eta musika bertsio berrien agerpenarekin.

Oraingoan Nanu, Granu eta Kanuto arituko dira Haurtxo polita, Axuri beltza, Aldapeko, Ikusi mendizaleak, Loretxo bat, Baratze bat, Kolpe kolpeka, Guk euskaraz, Furra furra eta Arratsalde honetan

Iraupena: 50 min.

Bizitza tonbola bat da, eta guk zurea hankaz gora jarriko dugu. Ez zaigu inporta nor zaren, zer zaren, ezta sikiera zer izan nahi duzun.

Utzi tonbola honi zuregatik erabakitzen.

Tonbola ikuskizunak kaleko kabareta eraikiko du. Egoera absurdoetan oinarrituko du bere umorea eta munduan zehar mugek banatuta edota muga baten baitan bizi den jendearen errealitateari erreparatuko dio. Irabazlearen pozak dantzarekin eta zuzeneko kantu eta musikarekin hornituko ditu eta galtzaileen minak gorputzetik eraiki.

Tonbola herrira iritsi da eta harekin batera datoz tonbolaria, haren emaztea eta haien zerbitzariak. Iritsi dira "Ilusio sortzaileak!"

"Bizita tonbola bat da" ideia abiapuntu hartuta hasi ginen Tonbola eraikitzen. Nork esango zigun orduan kontzeptu horren egiak gaur horren krudel eragingo zigunik? Europaz hitz egin nahi genuen. Europako muga eta territorioez. Hitz egin nahi genuen askatasunaz, giza mugimenduez, migrazioaz, enpatiaz, solidaritateaz… Nork esango zigun orduan, hitz horien egia kolokan gera zitekeenik? Europako muga guztiak gaindituko dituen kabaret poetikoa. Umorea eta salaketa. Absurdoa eta errealitate gordina. Koktel "esplosiboa".

• Egilea: Aktoreen inprobisazioetatik abiatuz, Agurtzane Intxaurragaren dramaturgia
• Testuak: Benjamín Jiménez, Agurtzane Intxaurraga
• Aktore taldea: Eneko Gil, Miren Gojenola, Iñigo Aranburu / Jon Ander Alonso, Sandra Fdez. Agirre / Maryse Urruty
• Kolaborazio berezia: Ellach Elhadi, Trekya Ment Gremich, Hector Gonzalez Moreno, Roberto Tananta Awanari, Nacer Eddine Bounezra, Ninetu Embarec Lehbib
• Zuzendaria: Agurtzane Intxaurraga
• Zuzendari laguntzailea: Jon Ander Alonso
• Musika: Iñaki Diegez (musika originalak), Bill Martin & Phil Coulter ("Congratulations"), María José de Ceratto & Aniano Alcalde ("Vivo cantando"), Toni Ten & Xasqui Ten ("Europe's living a celebration"); Manuel de la Calva & Ramón Arcusa ("Voulez vous dancer avec moi").
• Koreografia: Eneko Gil
• Jantziak diseinatzea eta egitea: Nahia Salaberria

Demode Quartet 2009an sortu zen a capela kantua eta umorea nahasten dituen konpainia artistiko gisa. Joli Pascualenak (ahotsa, konpositorea eta musika zuzendaria), Iker Huicik (ahotsa, konpositorea eta zuzendari teknikoa), Santi Romanok (ahotsa eta konpositorea), Mikel Espinalek (ahotsa) eta Patxi Barcok (zuzendaria, letragilea eta gidoilaria).

Ahots laukote gisa jaio bada ere, konpainiak ez du zalantzarik egiten eremu soilagoetan sartzeko, oinarriak sortzeko edo instrumentuak jotzeko, ikuskizunari edo ekitaldiari komeni zaiela uste dutenean.

300 emanaldi baino gehiago, orain arte ekoitzitako bost ikuskizunekin.

Nabarmentzekoak dira: 2018an Madrilgo El Gran Teatro Bankia Príncipe Pio  Broadway Spain sarietarako izendatuak izan zirelarik; Iruñeko Gayarre Antzokia eta Baluarte, Madrilgo Lara Antzokia, Riojaforum edo Logroñoko Campo Viejo antzokia, eta Habanako Fábrica de Arte Cubano –n jotzeko putzua ere gainditu dugu.

Horrez gain, filmetarako abestiak bikoiztu dituzte eta TVEn edo EITBn parte hartu dute, besteak beste, "El Gran Reto Musical", "Gure kasa", "Con la calle a cuestas"... "

Hizkuntza: euskara eta gaztelania.

HATXE Idoia Hernández pianista eta sortzailearen proiektu pertsonala da. “Panpin hautsien dantza” musika ikuskizuna proposamen intimoa da. Post-klasiko bezela definitu daiteke. Eszenatokian pianoa, ahotsa, bibolina eta bateriak beste dimentsio bat hartzen dute, argi zein eszenografia lanketa baitago. Azpimarratzekoa da 4tik 3 musikari emakumeak direla eszenatokian. 

Pertsonaia obsesibo eta zorrotza.

Izaki bakarra bere espeziean. Bere kontroletik kanpo geratzen diren kaxa amaigabeez inguraturik aurkitzen da eta haiekin jolastuz bere munduari itxura ematen dio.

Kaos honetatik, irria berpizten den unibertso bat agertzen da, erokeria humoretsu bat sortu eta izaki berri batean bilakatzen da.

Objektu fisikoa beste baten inguruan deskribatzen duen bidea, indar zentral baten eraginez.

Órbita mugimenduan dagoen poesia hutsa da eta metaforikoki adierazten du esentzia bera eta marka ezabaezin baten marka duten Cádiz, itsasoa eta flamenko artea duten bi artista hauen artean sortzen den harremana.

Indarrez eta sentikortasunez beteriko lana, egiazko misgenerazio artistikoa eta artearen ikuspegi integratzailea eta berau osatzen duten hizkuntza eszeniko desberdinak ikus ditzakezu.

Zen del Sur

Zirkotik eta dantzatik datozen bi artistaren bat-egitetik jaio zen Zen del Sur, Carlos López eta Antonio Vargasen eskutik, hain zuzen ere. Euren ibilbide profesionalak elkartu eta proposamen artistiko bateratu bat garatzea pentsatu zuten, dantza akrobatikoa, musika, zirkoa eta beste zenbait arte uztartuz.

Konpainiak sustatzen duen ikaskuntza-ereduan funtsezkoak dira, prozesu artistiko osoan, inprobisazioa eta hizkuntza berrien esplorazioa. Azpimarratzekoa da artisten izaera polifazetikoa, ikusmina sortzeko duten gaitasuna eta gorputzaren kontrolaz eta adierazkortasunaz baliatuz eszenategian sentsibilitate berezi bat transmititzeko duten ahalmena.

• Interpreteak: Carlos López Aragón (dantza, akrobazia, cyr gurpila, pianoa eta perkusioa), Noemí Pareja Muñoz (dantza, boleadorak, gitarra eta perkusioa)
• Argi-teknikaria eta -diseinatzailea: Almudena Oneto
• Soinu-teknikaria eta -diseinatzailea: Oscar Vizcaíno
• Eszenografia: Carlos Monzón eta Antonio García (kutxa flamenkoen eraikuntza)
• Jantziak: Laura León eta Carmen Muñoz
• Musika-konposizioa: Noemí Pareja eta Carlos López
• Koreografia: Carlos López eta Noemí Pareja
• Ekoizleak: Zen del Sur
• Zuzendaria: Carlos López
• Zuzendariaren laguntzailea: Noemí Pareja
• Mirda Externa: Rob Tanion
• Laguntzaileak: Karen Lugo eta Francisco Vidosa

Ameba taldearen lehen diskoa da Elikatuz. Garate estudioetan (Andoain, Gipuzkoa) grabatu dute, eta zazpi kanta biltzen ditu.

Taldekideak

Malen Azpiazu: ahotsa
Aritz Zabaleta: gitarra
Jon Mikel Azpiazu: baxua
Enara Eizagirre: bateria

Abestiak

1. Gabon (4:42) -bideoklipa-
2. Harrotu (2:53)
3. Neurri gabeko (5:22)
4. Ez dena dirudi (4:47)
5. Asmatzea (4:49)
6. Ameba (5:05)
7. Jolasak orbain (5:22)

Koldo Soret-ek (Surfin Kaos) eta Ursula Strong-ek (Zuloak, Las Culebras) osatzen dute Niña Coyote eta Chico Tornado. 2012ko otsailean hasi ziren proiektu berri honekin, Donostian. Gitarrarekin, ahotsarekin eta bateríarekin eraikitzen dituzte beren kantak. Erritmo gogor eta pisutsuak eta riff sakon eta potenteak jorratzen dituzte, soinu desertikoak...

Lan berri hau Casamurada estudioan grabatu dute, Jordi Mora soinu teknikariarekin. Jordi Morak berak egin ditu nahasketak, eta Victor Garcia (Ultramarinos Mastering) arduratu da masterizazioaz. Xavi Forné-k (Error! Design) egin du az

Bowak, nomada, sustraiez eta ametsez umezurtz, egun batean botila bat aurkitu zuen itsasertzean. Barruan mezu bat aurkitu zuen, eta zerbaitek bilaketa bat bultzatu zuen hartzailearengana. Bidea hain izan zen aberatsa, ia obsesio bihurtu zen.

Itxaronaldiak eta bilaketa-kilometroak, botila baten kristal distiratsuan sartuta nabigatu zuten ehunka mezu helarazteko.

Mezu batek leku honetara ekarri du, eta itsasora mezu bat bidali zuen norbait topatzea espero du.

Pertsona hori ez da agertuko, baina zerbait berezia du leku honek, zerbait familiarra, etxe bateko beroa bezain arraroa berarentzat.

Eta mezu berri bat irakurriko du. Itsasoak idatzia, agure jakintsu hori, bere balentrien lekuko eta bere absentzien jakitun. Itsasoak gidatu ditu bere urratsak haraino, toki horretan aurkituko dute Bowaren hegoek lurra sustraiak ainguratzeko.

Ikuskizuna pertsonaiaren egoera emozional ezberdinetatik igarotzen da, diziplina anitzeko zirkuko lengoaian oinarritzen direnak: magia efektuak, modu akzidentalean sortzen direnak, espazio horren berezitasuna indartuz. Botilei buruzko ikerketa bat garatzea: manipulazioa, orekak eta objektuaren desmitifikazioa, pertsonaia, eszenografia edo euskarri-elementu hutsa eginez. Aireko akrobazia, karga teknikokoa, baina modu organiko eta koherentean garatua eta, jakina, umorea eta poesia zeharkako elementu gisa.

Hautagai batek kanpaina hasi baino hamabost egun lehenago beldur eszeniko agerraldi bat jasatzen du.

Bere alderdia “ coach” batekin harremanetan jartzen da berreskuratzen saiatzeko.

Honela ba ikuslegoak meeting bat simulatuko duen saio terapeutiko batean parte hartuko dugu.

2000. urtean jaio nintzen, denok bezala, bihotz taupaden bitartez musika barnean nuelarik. Barnean ez ezik, musika hau kanpoan ere entzun nahi nuen, eta musikaren hizkuntza ikastea erabaki nuen 7 urte nituelarik, baita euskal dantza eta antzerkia ere, arte eszenikoetan nire barneko mundua kanporatu nezakeelako.

Pasioarekin hazi nintzen. Abestien bertsioen bitartez, nire zati bat munduari erakutsi niezaiokeela ikusi nuen, eta 2019. urtean, bizi dugun garai elektronikoa kontuan hartuta, bertsio hauek sare sozialetan igotzeari ekin nion. Gauza batek bestera eraman ninduen, eta bakarkako kontzertuak eskaintzen ere hasi nintzen. Bidea jarraituz, udaberrian irtengo den zortzi abestiko disko bat grabatu nuen, indie, pop eta pop rock estiloen artean dantzatuz, eta aldi berean, etiketetatik ihes egin nahian.

Anne Etchegoyenen Emazte diskoak euskal gizartean emakumeak hartzen duen eta beti hartu izan duen leku nabarmena aldarrikatzen du. Beti entzun izan dugu "etxekoandre", etxea kudeatzen duena, ama eta emaztea izateaz gain. Aitzitik, irudi hori zertxobait murrizgarria da, emakume euskaldunaren patua beti hartu izan baita ikaragarritzat: abenturazaleak, grinatsuak, gogorrak, artistak, amorante maitekorrak, amak.

Annek, emakumea ohoratzekotan, ikuspegi freskoa eman dio lau abeslari profesionalez (20 eta 35 urte bitartekoak) osaturiko euskal abesbatza gazteak inguraturik. Berak sortutako abestiak ez ezik, orain arte gizonezkoek abesturiko euskal kanta tradizionalak ere interpretatzen ditu, aldaketa berriekin.

Dagoeneko 20 urtetik gora igaro dira Pedrin Divina Pedrea bilakatuta agertu zenetik, bere auzokide guztien aurrean. Dena perfektua zatekeen, edo ia, bere aita Pedro, betiko sindikalista sutsua, bertan agertu izan ez balitz. Baina, ez dago ikusi nahi ez duena baino itsuagorik; eta Pedrok, beti egon nahi izan du itsu edo "bizimodu normal" bat izan. Eta, noski, ez Pedrin eta are gutxiago Divina Pedrea ez ziren "normaltasun" haren parte.

Maleta bat, mila pezeta eta "zu jada ez zara nire semea" nahikoa izan ziren bi pertsonaren arteko bizitza harremana eteteko. Bien arteko haustura eta, harrezkeroztik, haien bizitzan iltzatuta geratu den konpondu gabeko gaia.

Baina patuaren asmoek ez dute ahaidetasunaz ulertzen eta aita-semeak une xelebre batek jarriko ditu berriz ere aurrez aurre. Izan ere, egoitza batetik ihesi joan den aitaren bizitza Alzheimerrak menperatzen duen bitartean, Drag Queen ogibide profesionalak semearena definitzen baitu. Bien amesgaizto edo tortura une, biek jada imajinatu dutena gertatzear dago. Berriz ere auzoa lekuko eta "Drag Queen Pasarela" programa amaieraren atarian.

Kaleko komedia emozionala da Bidearen amaieran; publiko guztientzat eta umorez, endreduz eta sentimenduz betea.

Kontatu nahi dut nola haragia ez den izendatzen.

Laila naiz, hori badakit, baina ez dakit zer esan nahi duen. Badakit zer izan nahi nukeen: askea, osoa, erabatekoa. Badakit nondik natorren fisikoki eta geografikoki, Granada eta bere mendiak, nire ama eta nire aita. Hortik irtetea oso zaila da. Ez dakit nola ikusten nauten, agian berezitasun polit baten nahasketa eta okerra. Lotsatia naiz eta gorri-gorri jartzen naiz, amorru handia ematen dit. Bakarrik joatea gustatzen zait, baina bakarrik sentitzeak pena ematen dit. Erdi umea naiz, erdi emakumea, erdi gizona.

Dantzan esanahiaren eta haragiaren arteko marruskadura gertatzen da. Igurtzi horretatik datoz formak, izenak, paisaiak. Munstroarekin, izendatu ezina formaren egoera propio gisa aldarrikatzen dut, mugagabea bertute gisa, edertasun gisa.

Munstroa aldarrikatzen dut dantzaren forma natural gisa.

Fitxa artistikoa
Sorkuntza eta dantza: Laila Tafur

Konpainiako damak: Janet Novás/Carmelo Fernández/Lipi Hernández/Albert Quesada

Argiztapena: Carmelo Fernández/Víctor Peralta
Jantziak: Laila Tafur/Maya Vergel

Soinua: E. Morenteren "Mirame a los ojos"/C. Bartoliren "sposa son disprezzata"/A. Jayren I 'm so depressed/Helena Hauffen "break force"/David Bowieren "Five Years".

Iraupena: 55'

Irudia 1.jpgIrudia 2.jpgIrudia 3.jpgIzaera modernoa duten musikak (Folk, Rock, Comboak,...) lantzeko sortutako espezialitatea garatu du musika eskolak. Bertan musika mota hau landu nahi duten ikasleei zuzendutako formazio osagarria eskaintzen da.

Egitarau didaktiko hau osatzeko, hainbat entzunaldi antolatuko dira. Helburua, taldeek egindako lanaren bilakaera erakustea eta zuzenekoetara ohitzea da.

Horrela, gaur aurkezten dizkizuegun talde hauek hainbat leku eta ekitalditan parte hartu dute: Mendekoste Jaiak, Euskal Eskola Publikoaren Jaia, Kilometro Lezo 2020, beste musika eskola batzuekin egindako elkartrukeak, Lesoinu, …
 

Hauek dira taldeak eta kideak:

• GOTZEN TALDEA: Aitana, Ane, Aiora, Endika, Aratz eta Unai.
• ORDU TXARRA TALDEA: Idoia, Emilio, Mª Carmen.
• JAIG TALDEA: Gorka, Jesus., Iker, Aitzol.

Irakaslea: Angel Ramos.

Duela urte bat, “Zugzwang” gure seigarren estudioko lana kaleratzen genuen, eskenatokietan aurkezteko gogo handiarekin... Bi kontzertu Euskal Herrian eta munduko itzuli baten ondotik, 2020ko udaberrian ixildu ginen, bortxaz...Geldialdiaren denboran, Willis Drummond formatuz aldatu da eta Vincent Bestaven "Botibol" gure untzira igo da, bere ahotsa, kitarra eta teklatuekin. Willis Drummonden kantuak beste ikuspuntu batekin landu ditugu 4ak batera eta orain zuen aurrean jotzeko momentua etorri da, azkenean!

ERNE!!!!!

“ANTROAN INTRO” BERTAN BEHERA!!!

Orratx! Kultur Elkarteak eta Udalak iragarri nahi dute irailaren 10ean antzeztu behar zen “Antroan Intro” obra bertan behera gelditu dela, hau da, ez da emanaldirik egongo. Arrazoia: aktore baten istripu larria.

Dantza  emanaldi honek hiru ikuskizun laburrak izango ditu:

Lezoko Eztandak (10´)

Lezoko Eztandak 2019an inauterien konpartsa gisa sortu zen. Dantza-zaleen talde bat dira, eta grina hori mundu guztiari erakutsi nahi diote.

Hain urte gogorrean, ezin izan dute inauteriak ospatu, baina eta horri esker, Tik Tok eta zumba batzearen esperientzian murgildu dira esperientzia berri batean.

Amaiur Luluaga "J-AhO! II: nor da eroa, zu edo ni?" (20')

Amaiur Luluagaren lehenengo sormen proiektua, bertan subjetu eta komunitatearen arteko harremana lantzen da, giza desberdintasunak sortzen dituen erakusle nagusia den zorotasunetik barrena. Zentsutasuna eta zorotasuna… hain da zirriborrotsua muga.

Ertza "MEETING POINT" (20')

Herrialde berdinetik, baina elkarren artean urrun dauden bi hiritatik datozen bi gazte. Biek gurutzatu behar izan dute 8000 kilometroko "putzua", eta urte batzuk pasatzen utzi, planetaren beste punta batean topatu, elkar ezagutu eta elkarren loturak aurkitzeko. Break Dance-a eta Hip Hop-a bezalako lengoaiak nahasten diren leku berri hori deskubratu eta dantza garaikidearen begiradapean definiezina den zera berri bat sortzeko. Definiezina, baina biak (edo hobeki esanda, hirurak) definitzen dituen zerbait. Bakoitzaren bizitzako labirintoak, nahiz eta norantza ezberdinetan abiatu, elkar gurutzatzen diren puntu zehatz horretan topo egiten dugu eta hortik aurrera ezin dugu ginenak izaten jarraitu.

MEETING POINT en jendea topatzen den toki horietaz mintzatzen gara, gurutzatu behar diren "putzuez" eta pasatzen utzi behar den denboraz.

GonaPK Lezon orain dela bi urte sorturiko rock taldea da. Baterian Gaizka Esain antxotarrak, Baxuan Asier Jaraiz lezoarrak, gitarran Telmo Fernandez lezoarrak eta beste gitarra eta ahotsean Julen Mogollon lezoarrak taldea osatzen dutelarik, haien abestiak aurrera ateratzen saiatzen ari dira. Haietan, letrek bizitzaren arlo ezberdinak jorratzen dituzte: existentzialismoa, politika... Hauek rock musika oso heterogeneo batekin nahasten dituztelarik: rapa, punka, punk-rocka... Beste hainbat generoren influentziarekin beti present. Pandemiaren aurretik lehen kontzertuak eman zituzten arren, geldialdi luze baten ostean eta aurpegi berriekin inoiz baino gogo gehiagoz berrartuko dituzte eszenatokiak.

ETS edo En Tol Sarmiento taldeak (Iekora, Araba, 2005) urrats erraldoia eman du aurrera. ETS taldearen bosgarren diskoaren izenburua bera printzipioen adierazpena da: Aukera berriak. Taldeak garden azalduko digu letretan bizitzan agertzen diren ate zahar eta gazteetan edo norabide askotarikobidegurutzeen aurrean aukera berriak sorraraziko zaizkigula eta ditugula, hemen eta oraingo abagunea baliatu eta profitatu hamaika koloreek dakartzaten sentipen multzoekin gozatzeko, bizitzarekin bat egiteko muturreraino.

Ez da gonbidapen inpertsonala, gu indartsu baten bizipozarekin gertaerei musu eman eta jatortasunetik besarkatu aldameneko pozgarritasunak. Aukera berriei zin egitean datza bizitza, eta etenik gabe. Pop, rock, ska, reggae, runba zertzeladak, rock-folk ukituak eta balada doinuek alaitasunera bideratuko gaituzte zirrikitu guztietatik.

Interpreteak: E.T.S. (En Tol Sarmiento):

• Iñigo Etxezarreta: ahotsak, gitarrak
• Ruben Campinun: baxua
• Floren Diaz: bateria
• Ruben Terreros: tronpeta
• Javier Lucas: tronboia

Hizkuntza: euskara eta gaztelania