Dantza

Herrialde berdinetik, baina elkarren artean urrun dauden bi hiritatik datozen bi gazte. Biek gurutzatu behar izan dute 8000 kilometroko "putzua", eta urte batzuk pasatzen utzi, planetaren beste punta batean topatu, elkar ezagutu eta elkarren loturak aurkitzeko. Break Dance-a eta Hip Hop-a bezalako lengoaiak nahasten diren leku berri hori deskubratu eta dantza garaikidearen begiradapean definiezina den zera berri bat sortzeko. Definiezina, baina biak (edo hobeki esanda, hirurak) definitzen dituen zerbait. Bakoitzaren bizitzako labirintoak, nahiz eta norantza ezberdinetan abiatu, elkar gurutzatzen diren puntu zehatz horretan topo egiten dugu eta hortik aurrera ezin dugu ginenak izaten jarraitu. 

MEETING POINTen jendea topatzen den toki horietaz mintzatzen gara, gurutzatu behar diren "putzuez" eta pasatzen utzi behar den denboraz.

Lezoko Eztandak 2019an sortu zen, inauterien konpartsa gisa. Dantza-zaleen talde bat gara, eta grina hori mundu guztiari irakatsi nahi diogu.

Hain urte gogorrean, ezin izan genituen inauteriak ospatu, eta horri esker, Tik Tok eta zumba batzearen esperientzian murgildu ginen, eta esperientzia zoragarria izan da.

Taldekideak:

Kontatu nahi dut nola haragia ez den izendatzen.

Laila naiz, hori badakit, baina ez dakit zer esan nahi duen. Badakit zer izan nahi nukeen: askea, osoa, erabatekoa. Badakit nondik natorren fisikoki eta geografikoki, Granada eta bere mendiak, nire ama eta nire aita. Hortik irtetea oso zaila da. Ez dakit nola ikusten nauten, agian berezitasun polit baten nahasketa eta okerra. Lotsatia naiz eta gorri-gorri jartzen naiz, amorru handia ematen dit. Bakarrik joatea gustatzen zait, baina bakarrik sentitzeak pena ematen dit. Erdi umea naiz, erdi emakumea, erdi gizona.

Dantzan esanahiaren eta haragiaren arteko marruskadura gertatzen da. Igurtzi horretatik datoz formak, izenak, paisaiak. Munstroarekin, izendatu ezina formaren egoera propio gisa aldarrikatzen dut, mugagabea bertute gisa, edertasun gisa.

Munstroa aldarrikatzen dut dantzaren forma natural gisa.

Fitxa artistikoa
Sorkuntza eta dantza: Laila Tafur

Konpainiako damak: Janet Novás/Carmelo Fernández/Lipi Hernández/Albert Quesada

Argiztapena: Carmelo Fernández/Víctor Peralta
Jantziak: Laila Tafur/Maya Vergel

Soinua: E. Morenteren "Mirame a los ojos"/C. Bartoliren "sposa son disprezzata"/A. Jayren I 'm so depressed/Helena Hauffen "break force"/David Bowieren "Five Years".

Iraupena: 55'

Amaiur Luluagaren lehenengo sormen proiektua, bertan subjetu eta komunitatearen arteko harremana lantzen da, giza desberdintasunak sortzen dituen erakusle nagusia den zorotasunetik barrena. Zentsutasuna eta zorotasuna… hain da zirriborrotsua muga.

Sokadantza Gurutze Santuaren plazan iluntzeko 22:00etatik aurrera.

Aforo mugatua (106 pertsona).

Kurtso bukaerako emanaldia.

Objektu fisikoa beste baten inguruan deskribatzen duen bidea, indar zentral baten eraginez.

Órbita mugimenduan dagoen poesia hutsa da eta metaforikoki adierazten du esentzia bera eta marka ezabaezin baten marka duten Cádiz, itsasoa eta flamenko artea duten bi artista hauen artean sortzen den harremana.

Indarrez eta sentikortasunez beteriko lana, egiazko misgenerazio artistikoa eta artearen ikuspegi integratzailea eta berau osatzen duten hizkuntza eszeniko desberdinak ikus ditzakezu.

Zen del Sur

Zirkotik eta dantzatik datozen bi artistaren bat-egitetik jaio zen Zen del Sur, Carlos López eta Antonio Vargasen eskutik, hain zuzen ere. Euren ibilbide profesionalak elkartu eta proposamen artistiko bateratu bat garatzea pentsatu zuten, dantza akrobatikoa, musika, zirkoa eta beste zenbait arte uztartuz.

Konpainiak sustatzen duen ikaskuntza-ereduan funtsezkoak dira, prozesu artistiko osoan, inprobisazioa eta hizkuntza berrien esplorazioa. Azpimarratzekoa da artisten izaera polifazetikoa, ikusmina sortzeko duten gaitasuna eta gorputzaren kontrolaz eta adierazkortasunaz baliatuz eszenategian sentsibilitate berezi bat transmititzeko duten ahalmena.

• Interpreteak: Carlos López Aragón (dantza, akrobazia, cyr gurpila, pianoa eta perkusioa), Noemí Pareja Muñoz (dantza, boleadorak, gitarra eta perkusioa)
• Argi-teknikaria eta -diseinatzailea: Almudena Oneto
• Soinu-teknikaria eta -diseinatzailea: Oscar Vizcaíno
• Eszenografia: Carlos Monzón eta Antonio García (kutxa flamenkoen eraikuntza)
• Jantziak: Laura León eta Carmen Muñoz
• Musika-konposizioa: Noemí Pareja eta Carlos López
• Koreografia: Carlos López eta Noemí Pareja
• Ekoizleak: Zen del Sur
• Zuzendaria: Carlos López
• Zuzendariaren laguntzailea: Noemí Pareja
• Mirda Externa: Rob Tanion
• Laguntzaileak: Karen Lugo eta Francisco Vidosa

Miren Amuriza bertsolariaren eta Askoa Etxebarrieta flamenko dantzariaren arteko elkarrizketa artistikoa du oinarri GORRIA emanaldiak.

Muin berbera dute adierazpide biek, bat-batekotasuna, eta bertan egin dute topo sortzaileek. Ikuskizunean zehar, nor bere hizkuntzan kantatzen edo dantzatzen hasi eta kode konpartitu eraikitzen joango dira bi-bientzako funtsezkoa den moldea oinarri hartuta: kopla. Kolore gorriaren sinbologia hari moduan baliatu (bizitza eta heriotza, arriskuak eta debekuak, karga ideologikoa, lotsa, desira...) eta banako zein kolektibo moduan zeharkatzen gaituzten gatazkez arituko dira ordu eta laurden inguruko emanaldian, gitarra eta perkusio soinuekin lagunduta eta eszenaratze soil bezain zainduarekin.

Jaso informazioa hemen:

https://www.amaiaelizaran.com/blockinfo